மாட்டு வண்டியில் பயணம்: ஒரு முழுமையான வரலாறு மற்றும் ஆய்வு
மாட்டு வண்டி, இந்திய கிராமங்களின் பாரம்பரியப் போக்குவரத்து சாதனங்களில் முதன்மையானது. சக்கரத்தின் கண்டுபிடிப்பும், மாடுகளைப் பழக்கி விவசாயத்திற்கும், போக்குவரத்திற்கும் பயன்படுத்தத் தொடங்கியதன் முக்கியப் பங்களிப்பாக மாட்டு வண்டிகள் திகழ்கின்றன. ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகால வரலாற்றைக் கொண்ட மாட்டு வண்டிப் பயணம், நாகரிக வளர்ச்சியின் ஒரு முக்கிய அங்கமாக இருந்துள்ளது. இந்த ஆய்வு, மாட்டு வண்டியின் வரலாறு, அதன் பல்வேறு பரிமாணங்கள், சமுதாய மற்றும் பொருளாதார முக்கியத்துவம் மற்றும் அதன் தற்போதைய நிலை ஆகியவற்றை விரிவாக அலசுகிறது.
பண்டைய காலமும் தோற்றமும்:
மாட்டு வண்டிகளின் பயன்பாடு இந்திய துணைக்கண்டத்தில் மிகவும் தொன்மையானது. சிந்து சமவெளி நாகரிக காலத்திலேயே சக்கரங்கள் கொண்ட வண்டிகள் பயன்படுத்தப்பட்டதற்கான தொல்லியல் ஆதாரங்கள் கிடைத்துள்ளன. ஏறத்தாழ 4,500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே மெசபடோமியா மற்றும் சிந்து சமவெளி நாகரிகப் பகுதிகளில் சக்கரங்கள் மற்றும் அச்சுக்கள் உருவாக்கப்பட்டன. இவை சரக்குப் போக்குவரத்திற்கும், விவசாய விளைபொருட்களை எடுத்துச் செல்லவும் பயன்படுத்தப்பட்டன. வேத கால இலக்கியங்களிலும் மாட்டு வண்டிகள் பற்றிய குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன. இது இந்தியாவின் பல பகுதிகளிலும் மாட்டு வண்டியின் பயன்பாடு தொன்றுதொட்டு இருந்ததை உணர்த்துகிறது.
மாட்டு வண்டியின் வடிவமைப்பு மற்றும் வகைகள்:
பயன்பாடு மற்றும் புவியியல் அமைப்புக்கு ஏற்ப மாட்டு வண்டிகளின் வடிவமைப்பு மாறுபட்டுள்ளது. பொதுவாக, இரண்டு பெரிய மரச் சக்கரங்கள், ஓர் அச்சு, பாரம் ஏற்றும் தளம் அல்லது கூண்டு மற்றும் மாடுகளை இணைப்பதற்கான நுகத்தடி ஆகியவற்றைக் கொண்டிருக்கும்.
பலவிதமான மாட்டு வண்டிகள் பழங்காலத்தில் பயன்பாட்டில் இருந்துள்ளன:
கட்டை வண்டி (அல்லது) மொட்டை வண்டி: இது அடிப்படை வடிவமைப்பு கொண்ட ஒரு திறந்தவெளி வண்டியாகும். பெரும்பாலும் விவசாய விளைபொருட்கள் மற்றும் சரக்குகளை ஏற்றிச் செல்லப் பயன்பட்டது.
கூண்டு வண்டி (அல்லது) கூட்டு வண்டி: பயணிகள் பயணிப்பதற்காக வடிவமைக்கப்பட்ட மூடிய அல்லது ஓரளவு மூடப்பட்ட வண்டி இது. நீண்ட தூரப் பயணங்களுக்கு இது வசதியாக இருந்தது. இதில் வைக்கோல் பரப்பி அதன் மேல் அமர்ந்து பயணிக்கும் வழக்கம் இருந்தது.
வில் வண்டி: சற்று இலகுரக வடிவமைப்பைக் கொண்ட இது, பெரும்பாலும் தனிப்பட்டவர்களின் பயணங்களுக்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டது. இதன் முன்பகுதி வில் போன்ற அமைப்பைக் கொண்டிருக்கும்.
ரேக்ளா வண்டி: இது பந்தயங்களுக்காகப் பிரத்யேகமாக வடிவமைக்கப்பட்ட இலகுரக வண்டியாகும். விரைவாகச் செல்லக்கூடிய காளைகள் இதில் பூட்டப்பட்டுப் பந்தயங்கள் நடத்தப்படும். தமிழகத்தில் மாட்டு வண்டிப் பந்தயங்கள் இன்றும் சில இடங்களில் நடைபெறுகின்றன.
பார வண்டி: அதிக பாரம் ஏற்றிச் செல்லப் பயன்பட்ட உறுதியான வண்டிகள் இவை.சக்கரங்கள் ஆரம்பத்தில் திடமான மரத்தால் செய்யப்பட்டிருந்தன. காலப்போக்கில், ஆரங்கள் கொண்ட சக்கரங்கள் உருவாகி, வண்டியின் எடை குறைந்து வேகமும் அதிகரித்தது. நவீன காலங்களில், சக்கரங்களில் ரப்பர் பட்டைகள் பயன்படுத்தப்பட்டு பயணத்தை எளிதாக்கின.
பயன்பாடுகளும் முக்கியத்துவமும்:
மாட்டு வண்டி இந்திய சமூகத்திலும், பொருளாதாரத்திலும் முக்கியப் பங்கு வகித்தது.
போக்குவரத்து:
மக்கள் ஓரிடத்திலிருந்து மற்றோரிடத்திற்குச் செல்ல முக்கியச் சாதனமாக இருந்தது. குறிப்பாக கிராமப்புறங்களில், சாலை வசதிகள் இல்லாத காலங்களில் மாட்டு வண்டியே பிரதானப் போக்குவரத்தாக இருந்தது.
சரக்குப் போக்குவரத்து:
விவசாய விளைபொருட்கள், உணவு தானியங்கள், கட்டுமானப் பொருட்கள் மற்றும் பிற அத்தியாவசியப் பொருட்களை நகரங்களுக்கும், கிராமங்களுக்கும் கொண்டு செல்ல மாட்டு வண்டிகள் இன்றியமையாதவையாக இருந்தன.
விவசாயம்:
நேரடியாக உழவுக்குப் பயன்படுத்தப்படாவிட்டாலும், விதை, உரம், அறுவடை செய்யப்பட்ட தானியங்கள் போன்றவற்றை வயல்களுக்கும், களஞ்சியங்களுக்கும் கொண்டு செல்ல மாட்டு வண்டிகள் பயன்பட்டன.
வர்த்தகம்:
சிறு வணிகர்கள் தங்கள் பொருட்களைச் சந்தைகளுக்குக் கொண்டு செல்ல மாட்டு வண்டிகளைப் பயன்படுத்தினர்.
சடங்குகள் மற்றும் விழாக்கள்:
திருமணம் போன்ற சுப நிகழ்ச்சிகளிலும், கோவில் திருவிழாக்களிலும் மாட்டு வண்டிகள் முக்கிய இடம் பிடித்தன. மாப்பிள்ளை அழைப்பு ஊர்வலங்கள் மாட்டு வண்டிகளில் நடத்தப்பட்டன.
சமூக அந்தஸ்து:
பழங்காலத்தில், அதிக எண்ணிக்கையிலான மாட்டு வண்டிகள் வைத்திருப்பது செல்வச்செழிப்பின் அடையாளமாகக் கருதப்பட்டது.
கலாசசார முக்கியத்துவம்:
மாட்டு வண்டி வெறும் போக்குவரத்து சாதனம் மட்டுமல்லாமல், தமிழ் மற்றும் இந்தியக் கிராமியக் கலாச்சாரத்தின் ஒரு குறியீடாகவும் திகழ்ந்தது. நாட்டார் பாடல்கள், கதைகள், பழமொழிகள் போன்றவற்றில் மாட்டு வண்டி பற்றிய குறிப்புகள் பரவலாகக் காணப்படுகின்றன. மாட்டு வண்டிப் பயணம் என்பது ஒரு வாழ்வியல் அனுபவமாகவும் பார்க்கப்பட்டது. மாட்டு வண்டிக்காரர்கள் தங்கள் மாடுகளிடம் மிகுந்த பாசத்துடன் பழகினர். மாடுகளை அலங்கரிப்பது, அவற்றிற்கு மணிகள் கட்டுவது போன்ற பழக்கங்கள் இருந்தன.
வீழ்ச்சியும் தற்போதைய நிலையும்:
தொழ புரட்சியின் வருகையும், நவீன போக்குவரத்து சாதனங்களான இரயில், பேருந்து, லாரி, கார் போன்ற மோட்டார் வாகனங்களின் பெருக்கமும் மாட்டு வண்டிகளின் பயன்பாட்டைக் கணிசமாகக் குறைத்தன. வேகமான மற்றும் அதிக பாரம் ஏற்றிச் செல்லக்கூடிய வாகனங்கள் வந்த பிறகு, மாட்டு வண்டிகள் படிப்படியாக வழக்கொழிந்தன. சாலை வசதிகள் மேம்பட்டதும் மாட்டு வண்டிகளின் தேவை குறைந்தது.
இன்றைய நிலையில், மாட்டு வண்டிகளின் பயன்பாடு மிக அரிதாகிவிட்டது. சில கிராமப்புறங்களில் விவசாயத் தேவைகளுக்காகவும், சிறு தூரங்களுக்குப் பொருட்களை ஏற்றிச் செல்லவும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இருப்பினும், கலாச்சார நிகழ்வுகள், சுற்றுலா மற்றும் பொழுதுபோக்கு அம்சங்களுக்காக மாட்டு வண்டிப் பயணம் இன்றும் சில இடங்களில் தொடர்கிறது. குறிப்பாக, பாரம்பரியத் திருமணங்களில் சடங்குக்காகவும், சுற்றுலாப் பயணிகளைக் கவர்வதற்காகவும் மாட்டு வண்டிகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. மாட்டு வண்டிப் பந்தயங்கள் ஒரு பாரம்பரிய வீர விளையாட்டாக அங்கீகரிக்கப்பட்டு, சில இடங்களில் நடத்தப்படுகின்றன.
முடிவுரை:
மாட்டு வண்டிப் பயணம் என்பது வெறும் வரலாற்றுக் குறிப்பு மட்டுமல்ல. அது கிராமிய வாழ்வின் அங்கம், பொருளாதாரத்தின் அடித்தளம், கலாச்சாரத்தின் அடையாளம். நவீன யுகத்தின் வேகத்தில் அதன் பயன்பாடு குறைந்திருந்தாலும், மாட்டு வண்டி இந்திய பாரம்பரியத்தின் ஒரு முக்கியச் சின்னமாக என்றென்றும் நிலைத்திருக்கும். அதன் வரலாறு, மனித நாகரிகத்தின் வளர்ச்சிப் படிகளில் போக்குவரத்துக்கு விலங்குகள் ஆற்றிய பங்களிப்பை உணர்த்துகிறது.
0 Comments