பழங்கால சீனர்களின் தண்டனைகள்: ஒரு விரிவான ஆய்வு

 

பழங்கால சீனர்களின் தண்டனைகள்: ஒரு விரிவான ஆய்வு

        பண்டைய சீனாவில் குற்றச்செயல்களுக்கான தண்டனைகள் மிகவும் கடுமையாகவும், உடல் ரீதியாகவும், சில சமயங்களில் கொடூரமான முறைகளைக் கொண்டவையாகவும் இருந்தன. இத்தண்டனைகளின் முக்கிய நோக்கம் குற்றவாளிகளை தண்டிப்பது மட்டுமல்லாமல், மற்றவர்களுக்கு அச்சத்தை ஏற்படுத்தி குற்றங்களைத் தடுப்பதே ஆகும். காலப்போக்கில் இந்தத் தண்டனை முறைகளில் மாற்றங்கள் ஏற்பட்டாலும், அவற்றின் அடிப்படைத் தன்மை நீண்ட காலம் நீடித்தது.

         பண்டைய சீன தண்டனை முறைகளை broadly ஐ வகைப்படுத்தலாம்: உடல் சிதைவு தண்டனைகள், அடிக்கும் தண்டனைகள், நாடு கடத்தல், கட்டாய உழைப்பு மற்றும் மரண தண்டனைகள். இவற்றில் "ஐந்து தண்டனைகள்" (五刑 - Wǔ Xíng) என்பது மிகவும் அடிப்படையானதாகக் கருதப்பட்டது.

ஐந்து தண்டனைகள் (五刑 - Wǔ Xíng):

        பல்வேறு காலக்கட்டங்களில் இந்த ஐந்து தண்டனைகளின் வரையறை மாறியிருந்தாலும், அவற்றின் பொதுவான வடிவம் பின்வருமாறு:

1.  மோ (墨 /  Brand - Mò):  முகத்தில் பச்சை குத்தும் அல்லது அடையாளமிடும் தண்டனை. இது குற்றவாளியை நிரந்தரமாக அடையாளப்படுத்தும் ஒரு முறையாக இருந்தது.

2.  யி (劓 - Yì):     மூக்கை துண்டிக்கும் தண்டனை. இது முகத்தை சிதைத்து குற்றவாளியை இழிவுபடுத்தும் ஒரு தண்டனையாகும்.

3.  யூவே (刖 / 臏 - Yuè):  காலை துண்டிக்கும் தண்டனை. ஒன்று அல்லது இரண்டு கால்களும் துண்டிக்கப்படலாம். இது ஒரு நபரின் நடமாட்டத்தைப் பாதித்து அவர்களைச் சார்ந்து வாழ வைக்கும் கடுமையான தண்டனையாகும்.

4.  குன் (宮 - Gōng):  இது ஆண்களுக்கு விரைகள் நீக்கம் (Castration) அல்லது பெண்களுக்கு இனப்பெருக்க உறுப்புகளை அகற்றுதல் போன்ற சிதைவு தண்டனைகளைக் குறிக்கும். இது பெரும்பாலும் பாலியல் குற்றங்கள் அல்லது அரச துரோக குற்றங்களுக்கு விதிக்கப்பட்டது.

5.  டா பி ஜிங் (大辟 / 死 - Dà bì / Sǐ):  மரண தண்டனை. இது ஐந்து தண்டனைகளில் மிகவும் கடுமையானது. தலை துண்டித்தல் (斬 - Zhǎn) அல்லது தூக்கிலிடுதல் (絞 - Jiǎo) போன்ற முறைகள் இதில் அடங்கும்.

        இந்த ஐந்து தண்டனைகள் வெவ்வேறு வம்சங்களின் ஆட்சிக்காலங்களில் வேறுபட்ட தீவிரத்துடன் பயன்படுத்தப்பட்டன. ஆரம்ப காலங்களில் இவை உடல் சிதைவை அதிகமாக மையப்படுத்தின. பிற்காலங்களில், குறிப்பாக ஹான் வம்சத்திற்குப் பிறகு, உடல் சிதைவு தண்டனைகளுக்குப் பதிலாக அடிக்கும் தண்டனைகள், கட்டாய உழைப்பு மற்றும் நாடு கடத்தல் போன்ற தண்டனைகள் அதிகமாகப் பயன்படுத்தப்பட்டன. ஆயினும்கூட, சில உடல் சிதைவு தண்டனைகள் மற்றும் கொடூரமான மரண தண்டனை முறைகள் தொடர்ந்து வழக்கத்தில் இருந்தன.

 மற்ற கடுமையான தண்டனை முறைகள்:

    ஐந்து தண்டனைகளுக்கு அப்பால், பண்டைய சீனாவில் வேறு பல கொடூரமான தண்டனை முறைகளும் நடைமுறையில் இருந்தன:

 லிங் சி (凌遲 - Língchí):  "மெதுவாக வெட்டுதல்" அல்லது "ஆயிரம் வெட்டுக்கள்" என்று அறியப்படும் இந்த தண்டனை மிகவும் கொடூரமானது. குற்றவாளியின் உடல் பாகங்கள் சிறிய சிறிய துண்டுகளாக நீண்ட நேரத்திற்கு மெதுவாக வெட்டப்படும். இது பெரும்பாலும் தேச துரோகம் போன்ற மிகக் கடுமையான குற்றங்களுக்கு விதிக்கப்பட்டது மற்றும் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதி வரை வழக்கத்தில் இருந்தது.

டா டாவோ (大刀 - Dà dāo):  பெரிய கத்தியால் தலை துண்டிக்கும் தண்டனை. இது ஒரு பொதுவான மரண தண்டனை முறையாக இருந்தது.

எலும்புகளை நசுக்குதல்: சில சமயங்களில் குற்றவாளியின் எலும்புகள் நசுக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டனர்.

 கொதிக்கும் நீரில் போடுதல் அல்லது எரித்தல்: கொதிக்கும் நீர் அல்லது நெருப்பில் உயிருடன் போட்டும் கொல்லும் கொடூர முறைகளும் இருந்தன.

யானையால் மிதிக்க வைத்தல்: சில தெற்குப் பகுதிகளில், யானைகளைக் கொண்டு குற்றவாளிகளை மிதிக்க வைக்கும் தண்டனையும் நடைமுறையில் இருந்ததாகக் கூறப்படுகிறது.

கட்டாய உழைப்பு மற்றும் நாடு கடத்தல்:              கடுமையான குற்றங்கள் புரியாதவர்களுக்கு அல்லது சில தண்டனைகளுக்கு மாற்றாக கட்டாய உழைப்பு முகாம்களுக்கு அனுப்புதல் அல்லது தொலைதூர பகுதிகளுக்கு நாடு கடத்துதல் போன்ற தண்டனைகள் வழங்கப்பட்டன.

 அடிக்கும் தண்டனைகள் (杖 - Zhàng மற்றும் 笞 - Chī):      பெரிய அல்லது சிறிய பிரம்புகளைக் கொண்டு அடிப்பது ஒரு பொதுவான தண்டனையாக இருந்தது. குற்றத்தின் தன்மைக்கு ஏற்ப அடிகளின் எண்ணிக்கை மாறுபடும். சில சமயங்களில் இந்த தண்டனைகள் மரணத்தையும் விளைவிக்கக்கூடும். குயிங் வம்ச காலத்தில் இந்த அடிக்கும் தண்டனைகளை அபராதம் செலுத்தி தவிர்ப்பதற்கான வழிமுறைகளும் இருந்தன.

வம்சங்களின் தாக்கம்:

    பண்டைய சீனாவில் தண்டனை முறைகள் பல்வேறு வம்சங்களின் ஆட்சிக்காலங்களில் சட்டம் மற்றும் சமூகத் தத்துவங்களின் செல்வாக்கினால் மாறின.

சின் வம்சம் (Qin Dynasty):  சட்டவியலின் (Legalism) கொள்கைகளை பின்பற்றிய சின் வம்சம் கடுமையான சட்டங்களையும் தண்டனைகளையும் கொண்டிருந்தது. குற்றம் செய்தவர்களுக்கு கடுமையான உடல் சிதைவு தண்டனைகள் மற்றும் மரண தண்டனைகள் வழங்கப்பட்டன.

ஹான் வம்சம் (Han Dynasty): ஹான் வம்சத்தின் போது கன்பூசியனியத்தின் செல்வாக்கு அதிகரித்தது. இதனால் உடல் சிதைவு தண்டனைகளின் தீவிரம் குறைக்கப்பட்டு, அடிக்கும் தண்டனைகள் மற்றும் நாடுகடத்துதல் போன்ற முறைகள் அதிகமாகப் பயன்படுத்தப்பட்டன. ஆயினும்கூட, மரண தண்டனை தொடர்ந்தது.

மிங் மற்றும் குயிங் வம்சங்கள் (Ming and Qing Dynasties): இந்த காலகட்டங்களில் சட்ட அமைப்புகள் மேலும் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டன. ஐந்து தண்டனைகளின் அமைப்பு தொடர்ந்தாலும், குற்றங்களின் வகைகளுக்கு ஏற்ப தண்டனைகளின் தீவிரத்தில் வேறுபாடுகள் இருந்தன. சில சமயங்களில் கடுமையான சித்திரவதை முறைகளும் பயன்படுத்தப்பட்டன. குயிங் வம்சத்தின் பிற்பகுதியில் மேற்கத்திய நாடுகளின் செல்வாக்கினால் சில கொடூரமான தண்டனை முறைகள் படிப்படியாக கைவிடப்பட்டன.

முடிவுரை:

        பண்டைய சீனாவில் தண்டனை முறைகள் ஒரு நீண்ட மற்றும் சிக்கலான வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளன. ஆரம்பகால உடல் சிதைவு தண்டனைகளில் இருந்து படிப்படியாக மாறிய இந்த அமைப்பு, சமூக ஒழுங்கை நிலைநிறுத்துவதற்கும், குற்றங்களைத் தடுப்பதற்கும் ஒரு கருவியாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது. இத்தண்டனைகள் அக்கால சமூகத்தின் மதிப்புகள், தத்துவங்கள் மற்றும் ஆட்சியாளர்களின் அணுகுமுறைகளை பிரதிபலித்தன. பல தண்டனைகள் கொடூரமானவையாக இருந்தபோதிலும், அவை பண்டைய சீன சட்ட அமைப்பின் ஒரு முக்கிய அங்கமாக இருந்து, குற்றவியல் நீதி நிர்வாகத்தில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தின.